چشمای من شبا بدون تو خواب نداره نمیتونه که دووم بیاره دل من دوباره میخوام بازم ببینمت آروم بگیرم بگم که دیوونه دوست دارم بدون تو میمیرم تو که هرلحظه از عمرت بپاى مردمت سر شد براى تو چه پایانى به غیر از عشق مقدر شد همه مردم و این غصه به یکباره سیاهپوش کرد مگه میشه که اشکامون و یک روزى فراموش کرد دل داغ دیده ى مادر چه فریادى به اوج میزد مگه میشه ندید خون عزیزایى که موج میزد جونیت و فدا کردى واسه دلهایى که خونه واسه مردونگیت امروز همه ایران مدیونه تو که قلبت جنسش از عشقه بدون حد و اندازه آخه عشقه که تو سختى ازت اسطوره میسازه جونیت و فدا کردى واسه دلهایى که خونه واسه مردونگیت امروز همه ایران مدیونه تو که قلبت جنسش از عشقه بدون حد و اندازه آخه عشقه که تو سختى ازت اسطوره میسازه همه مردم و این غصه به یکباره سیاهپوش کرد مگه میشه که اشکامون و یک روزى فراموش کرد